W czerwcu 2023 r. Związek Piłsudczyków Radom nawiązał współpracę z Fabryką Broni „ŁUCZNIK” sp. z o.o. z siedzibą w Radomiu. Celem współpracy było wsparcie finansowe pozwalające na realizację celów statusowych jakim jest: krzewienie postaw patriotycznych oraz wspieranie rozwoju wiedzy o strzelectwie wśród członków związku oraz jego sympatyków. Środki finansowe przekazane przez Fabrykę Broni „Łucznik” – Radom Sp. z o.o. pozwoliły sfinansować  wytworzenie odznak oraz innych znaków pamiątkowych mających na celu propagowanie idei obrony Ojczyzny.  Związek Piłsudczyków Radom zamierza podjąć współpracę z instytucją, której podporządkowane jest szkolnictwo wojskowe. Efektem współdziałania będzie uhonorowanie wykonanymi odznakami lub innymi znakami pamiątkowymi osób zaangażowanych w szkolnictwo wojskowe, które propagują ideę obrony Ojczyzny. / Artur Maciaszczyk /

 

   

Na Wikipedii pojawił się wpis, informujący o naszej działalności. W ciągu 2 minut pojawił się wniosek o jego usunięcie.  Odnieśliśmy się do tego na naszym fanpage na Facebooku. Poniżej link do wpisu. Po kliknięciu w zakładkę (dyskusja) wyświetlą się głosy w dyskusji za i przeciw umieszczeniu wpisu o naszym Związku na Wikipedii. Poniżej zamieszczamy, w obawie że może zostać usunięty,  całość wpisu według stanu na dzień 9 czerwca 2023 roku.

Związek Piłsudczyków Radom na Wikipedii


Związek Piłsudczyków Radom jest apolitycznym i apartyjnym ogólnopolskim stowarzyszeniem patriotyczno-historycznym, którego terenem działania jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, a siedzibą miasto Radom. Otwarty dla wszystkich obywateli RP oraz Polaków zamieszkałych poza granicami kraju, Związek zrzesza byłych członków Konfederacji Polski Niepodległej oraz kontynuuje jej idee, tak jak KPN biorąc sobie za wzór twórcę niepodległości Polski, Pierwszego Marszałka RP Józefa Piłsudskiego. Opiera się na wartościach wyrażających się w słowach Bóg-Honor-Ojczyzna.

Związek Piłsudczyków Radom jest wpisany na listę stowarzyszeń działaczy opozycji i osób represjonowanych 1956-1989[1] prowadzoną przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Działalność

Stowarzyszenie jest współorganizatorem szeregu wydarzeń historycznych, m.in. corocznego Marszu Szlakiem Walk Legionów Polskich Radom-Laski[2], patronuje Marszowi Szlakiem Powstańców Styczniowych 1863 r. Szydłowiec-Wąchock[3], jest współinicjatorem budowy pomników (m.in. budowy pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego[4][5][6][7], odbudowy przedwojennego Pomnika budowy kolei z Radomia do Warszawy[8][9][10][11][12], Pomnika Czynu Niepodległościowego w Wierzbicy[13]), współorganizuje uroczyste obchody rocznic wydarzeń historycznych (m.in. śmierci majora Hubala[14] czy Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych[15][16][17]), otacza opieką miejsca pamięci (m.in. kwatery poległych legionistów na cmentarzu rzymskokatolickim w Radomiu[18][19], w 2013 było inicjatorem powstania tamże tablicy "Wisielak" upamiętniającej pochowanych w bezimiennych mogiłach żołnierzy podziemia antykomunistycznego[20][21]) oraz upamiętnia bohaterów działań niepodległościowych na Ziemi Radomskiej, m.in. twórcę radomskiej Konfederacji Polski Niepodległej, ofiarę śmiertelną stanu wojennego Jacka Jerza[22] oraz Aleksandra Młyńskiego ps. Drągal[23]. Stowarzyszenie prowadzi ponadto internetowe archiwum prasy KPN (m.in. pism Kontra, Kontra Komunie, Kontra - Gazeta Uliczna, Tarcza, Konfederat czy Solidarność Młodych)[24][25], współorganizuje wernisarze, wystawy, inscenizacje i akademie[26][27], tworzy i publikuje własne opracowania historyczne[28][29].

Władze

Prezesem Zarządu stowarzyszenia jest Dariusz Sońta, Skarbnikiem Krzysztof Bińkowski, Sekretarzem Zarządu Artur Maciaszczyk.

Dane teleadresowe

ul. Rynek 15
26-600 Radom

Przypisy

 

 

 

  1. Dziennik stanu wojennego - Krzysztof Bińkowski. pilsudczycy.radom.pl., portal Związku Piłsudczyków Radom

Linki zewnętrzne

UCHWAŁA NR LXXXIX/849/2023
RADY MIEJSKIEJ W RADOMIU

z dnia 30 stycznia 2023 r.

w sprawie ustalenia Strefy Płatnego Parkowania, wysokości stawek opłaty za parkowanie pojazdów
samochodowych na drogach publicznych w Strefie, wysokości opłaty dodatkowej oraz określenia
sposobu pobierania tych opłat w mieście Radom.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt. 15, art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(tekst jednolity Dz. U z 2022 poz. 559 ze zm.) oraz art. 13 ust. 1 pkt. 1, art. 13b i art. 13f ustawy z dnia
21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r. poz. 1693 ze zm.) Rada Miejska
w Radomiu uchwala, co następuje:

§ 1. W uchwale Nr LXXXIV/803/2022 Rady Miejskiej w Radomiu z dnia 28 listopada 2022r. wprowadza
się następującą zmianę:

1. W §2. w ust. 5 dodaje się pkt. 8) w brzmieniu:

„8) posiadaczy legitymacji wydanej przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób
Represjonowanych na podstawie Ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach
represjonowanych z powowdów politycznych, na których zostało wydane zezwolenie na
parkowanie”..

2. W § 5 ust. 3 dodaje się pkt. e) w brzmieniu:

„e) zezwolenie dla posiadacza legitymacji wydanej przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób
Represjonowanych na podstawie Ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach
represjonowanych z powodów politycznych - jeżeli zezwolenie zostało wyłożone za przednią szybą
pojazdu w sposób uniemożliwiający jego odczytanie, odstąpienie w tym przypadku możliwe jest po
okazaniu oryginału zezwolenia w biurze SPPN. Zezwolenia wydawane dla posiadaczy legitymacji
Osób Internowanych i Represjonowanych w Stanie Wojennym w dwóch formach tj. na okaziciela
oraz na wskazany numer rejestracyjny, markę pojazdu i numeru legitymacji po uprzednim złożeniu
wniosku do Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg i Komunikacji.”.

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Radomia.

§ 3. Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego i wchodzi
w życie po upływie 14 dni od daty jej ogłoszenia.

Przewodnicząca Rady
Miejskiej w Radomiu

Kinga Bogusz

XVII Marsz SZLAKIEM POWSTAŃCÓW STYCZNIOWYCH 1863R SZYDŁOWIEC-WĄCHOCK 20-22.01.2023 r., któremu patronował Związek Piłsudczyków Radom dobiegł końca. Poniżej fotorelacja z jego przebiegu.

20 STYCZNIA 2023 R. SZYDŁOWIEC-SADEK
W PSP im. Janusza Kusocińskiego w Sadku miał miejsce  Finał Konkursu Historycznego dla dzieci i młodzieży szkół podstawowych, przy użyciu portalu internetowego Testportal. Konkurs pn. Powstanie Styczniowe 1863-64 (lata 1857-1866). Wyniki konkursu zostały ogłoszone tutaj
O godz. 15.15 w Szydłowcu na Rynku Wielkim  rozpoczęto Centralne Uroczystości 160 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego
Potem w Kośsiele pw. Św. Zygmunta odbyła się msza św. w intencji Powstańców 1863 r. w oprawie muzycznej Miejskiej Orkiestry Dętej z Szydłowca
Po Mszy  złożono kwiaty pod tablicą ks. Adama Malanowicza a następnie  delegacja udała się na groby Powstańców na Cmentarzu Parafialnym.
Około 17.00 przed Kapliczką Powstańców Styczniowych (róg ul. Kąpielowej, Narutowicza i Sowińskiego) złożono kwiaty
Potem uroczystości przeniosły się na Zamek Szydłowieckich i Radziwiłłów, gzie prelekcję pt. „ Rotmistrz Jan Prendowski"wygłosił Lechosław Wąsik. W dalszej części  Teatru U RADZIWIŁŁA zaprezentował spektakl słowno muzyczny pt. „Nie wolno nam zapomnieć". Pierwszy dzień zakończył się modlitwą i uroczystościami przy krzyżu powstańczym w Sadku. Potem jeszcze kolacja, patrol nocny i capstrzyk

 

UWAGA:   Autorem fotografii jest Tomasz Szafrański - ZS Oddział Staszów. Publikowanie i rozpowszechnianie ich oparto na zasadach Public Domain.

 21 STYCZNIA (SOBOTA) 2023 - Przebieg drugiego dnia Marszu

7.00 Sadek Śniadanie, pakowanie bagaży, sprzątanie, apel poranny, Wymarsz na trasę Marszu;
12.00–13.00 Kierz Niedźwiedzi - Uroczystości przy mogile powstańczej z 1863 r., modlitwa,
Apel Pamięci, salwa honorowa, prelekcja Lechosława Wąsika pt. „ Rotmistrz Jan Prendowski",
ognisko, poczęstunek, kontynuacja Marszu
15.00–17.00 Zbijów Mały - Szkoła w Zbijowie Małym - Uroczystości odsłonięcie obelisku
z tablicą upamiętniającą Jana Prendowskiego, przemówienia, Akademia, prelekcja Lechosława
Wąsika pt. „ Rotmistrz Jan Prendowski", poczęstunek
18.00 Mirzec Szkoła w Mircu - Akademia, występ artystyczny, wręczenie nagród konkursu
historycznego, wręczenie medali i odznak, przemówienia, prelekcja Lechosława Wąsika pt.
„ Rotmistrz Jan Prendowski".
20.00 Mirzec Szkoła w Mircu - Kolacja zajęcia edukacyjno-wychowawcze, capstrzyk

 Trzeci dzień Marszu
22 STYCZNIA (NIEDZIELA) 2023 R. MIRZEC -STARACHOWICE-MIRZEC
8.00 Mirzec - Śniadanie, pakowanie bagaży, sprzątanie, apel poranny
9.30 Mirzec - Złożenie wiązanek kwiatów i zapalenie zniczy przy pomniku Józefa
Prendowskiego cmentarz parafialny w Mircu, przy Pomniku Niepodległości (centrum Mirca),
przy kamieniu poświęconemu Powstańcom Styczniowym (przy Modrzewiowym Dworku)
10.00 Mirzec - Msza Święta w Kościele pw. Św. Leonarda w Mircu
11.00 Mirzec Kościół pw. Św. Leonarda w Mircu - Występ słowno-muzyczny członków Związku
Strzeleckiego Oddział Strzegom im. Orląt Lwowskich
12.00 Starachowice Strzelnica Świt - Warsztaty strzeleckie, strzelanie na odznakę
15.00 Mirzec - Rozwiązanie XVII Marszu

 

LECHOSŁAW WĄSIK O JANIE PRENDOWSKIM

W dniu 21 stycznia 2023 r. przed szkołą w Zbijowie Małym, z inicjatywy Wójta Gminy Mirów (pow. szydłowiecki) Artura Siwiorka odsłonięto obelisk z tablicą upamiętniającą rotmistrza powstania styczniowego Jana Prendowskiego. Urodził się on 24 czerwca 1839 r. w Mirowie. W 1856 r. rozpoczął naukę w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie. Po praktyce w gospodarstwie rolnym w 1859 r. otrzymał dyplom wykształconego gospodarza. Na pierwszym roku uczył się z Adamem Asnykiem, członkiem Rządu Narodowego we wrześniu 1863 r. Inni jego koledzy z Instytutu to m in. kniaź Makary Drohomirecki, Niemiec zamieszkały w Polsce Zygmunt Brockhauzen, Józef Rolski. Ten ostatni razem z Kniaziem Drohomireckim kierowali kołem konspiratorów w marymonckim instytucie. Ci konspiratorzy razem z kolegami z Szkoły Sztuk Pięknych, którym przewodził Karol Nowakowski przekształcili pogrzeb(11.06.1860) generałowej Katarzyny Sowińskiej w pierwszą narodową demonstrację od czasów powstania listopadowego. Kilka dni przed pogrzebem przybył do Warszawy Jan Prendowski. Nie zostawił wspomnień , więc jest tylko wysokie prawdopodobieństwo, że uczestniczył w ww. pogrzebie. To , że uczestniczył w najkrwawszej demonstracji w Warszawie 8 kwietnia 1861 r., napisała w "Moje Wspomnienia" jego szwagierka Jadwiga Prendowska. Dodała - cudem uniknął bagnetu. Był członkiem dążącej do powstania, zorganizowanej przez ugrupowanie czerwonych Organizacji Narodowej. Działał w okolicach Szydłowca (woj. mazow.). Z informacji Jadwigi Prendowskiej wynika, że jego prawą ręką był setnik Kazimierz Wiśniewski z Jastrzębia. Prawdopodobnie miał stanowisko naczelnika okręgu Szydłowiec. W dniu 6 października 1863 r ogłoszono brankę imienną mającą na celu wcielenia Czerwonych do carskiej armii i z Od walk w tym mieście z 22/23 stycznia 1863 r. rozpoczął udział w powstaniu. Odbył całą kampanię Langiewicza (23.01.63 - 19.03.63) w charakterze dowódcy kawalerii. Najpierw był szeregowcem - dowódcą oddziału, gdyż odmówił płk. Langiewiczowi przyjęcia oficerskiego stopnia. Po "wykazaniu się" przyjął przed 12.02.63 stopień porucznika. W dniu 15 lutego w Staszowie naczelnik Marian Langiewicz awansował go na stopień rotmistrza. Prendowski był dla niego człowiekiem do "wszystkiego. Dostarczał prowiant, rekruta, kasę, zwalczał bandy, karał opornych, ochraniał i ubezpieczał piechurów, wykonywał szarże na atakujących Moskali. Pod Wąchockiem (3.02.63) został niegroźnie ranny. Najważniejsza jego bitwa miała miejsce w Małogoszczu (24.02.63). Przytaczam fragment ze wspomnień jej uczestnika, kawalerzysty z oddziału gen. A. Jeziorańskiego Franciszka Gorczyckiego : "wojska rosyjskie, częścią rozsypane w tylariery, a częścią w zwartych kolumnach, silnie i szybko zaczęły atakować pozycje powstańcze. Wówczas kawaleria nasza dwa czy trzy razy szła do ataku na zwarte kolumny rosyjskie, przy czym atak szwadronu Prędowskiego był świetny, gdyż nieomal rozbił kolumnę nieprzyjacielską i ułatwił odwrót". Po rozsypce zgrupowania Langiewicza "zamieszkał" w Krakowie , w refektarzu o o. Reformatów. Nie uchroniło go to od kilkudniowego aresztowania. Po opuszczeniu aresztu wyjechał do Rzymu, gdzie mieszkał jego brat stryjeczny hrabia Henryk Prendowski. Skąd powrócił w sierpniu lub wrześniu do Mielca. Tu szkolił kawalerzystów drugiego oddziału płk. Dionizego Czachowskiego. Walczył u jego boku pod Rybnicą (20.10.63) i Jaworem Soleckim (6.11.63), gdzie pułkownik poległ. W tej ostatniej bitwie został ranny i leczył się u córki D. Czachowskiego w Wierzchowiskach. Po kuracji zebrał rozbity oddział i dołączył do gen. Józefa Hauke Bosaka. Generał w rozkazie do Rządu Narodowego po bitwie w Opatowie(25.11.63) wyróżnił d-cę szwadronu Jana Prendowskiego. Ostatnią swoją bitwę stoczył 16 grudnia 1863 r. pod Bodzechowem. Po minięciu mostku na Kamiennej stanął razem z płk. Z. Chmieleńskim i kilkunastoma innymi , żeby uporządkować uciekającą powstańczą kawalerię, bezskutecznie. Grupa ta pod wpływem atakujących dragonów musiała uciekać. Za ich plecami znajdował się rów. Koń dwukrotnie ciętego pałaszem Prendowskiego przesadził go. Klacz płk. Z. Chmieleńskiego wpadła do niego. Dragoni rannego pułkownika aresztowali. Został on 23 grudnia 1863 r. rozstrzelany w Radomiu. Ranny Jan Prendowski został przerzucony do Mielca. Po ogłoszeniu stanu wojennego (29.02.64) w Galicji opuścił Austrię. Powrócił na początku 1866 r. do Kongresówki. Osadzony został w Cytadeli. Za dobrowolny powrót darowano mu życie. Skazany został na 10 lat katorżniczych robót w syberyjskich twierdzach. W dniu 5.03.66 Berg zmienił go na zamieszkanie w Syberii. Po 10 latach powraca do Kongresówki skąd po kilku miesiącach emigruje do Galicji. Umiera w 1905 r. niedaleko od Lwowa, w Dąbrowicy k. Janowa

 

(Lechosław Wąsik przygotowuje publikację o Janie Prandowskim) red.

W dniach 20 -22 stycznia odbędzie się siedemnasty Marsz Szlakiem Powstańców Styczniowych 1863 roku Szydłowiec - Wąchock.
Organizatorem Marszu jest Związek Strzelecki. Związek Piłsudczyków jest jednym ze współorganizatorów. Więcej o Marszu i imprezach towarzyszących na https://www.zwiazek-strzelecki.pl/